Μια άλλη ζωή.

Τα πρωινά των πρώτων μηνώνσηκωνόμουν στις επτά παρά τέταρτο, έχοντας υπολογίσει τον χρόνο που θα χρειαστώγια να φάω πρωινό, να ετοιμαστώ, να κοιταχτώ στον καθρέφτη, να πάρω το τσαντάκιμε τα ταπεράκια της ημέρας, να ξεχάσω κάτι, να γυρίσω, να ανοίξω την πόρτα καινα βγω ξανά έξω στο δρόμο, περπατώντας γοργά μέχρι το γραφείο στο οποίοστεγάζονταν…

ενας κοσμος που αλλαζει

Δίπλα στην πολυκατοικία μας, υπάρχει ένα μικρό εμπορικό. Έχει μπαρ και εστιατόρια, ένα μεγάλο φαντεζί σουπερμάρκετ που βρίσκει κανείς όποιο κουλό προϊόν από την άλλη άκρη του κόσμου βάλει στο μυαλό του, αλυσίδες με είδη σπιτιού και ρούχων, κομμωτήρια και manicure, second hand αγορά, τραπέζια με πρίζες για work from home κ πολλά άλλα. Είναι…

Ένα ακόμη Φθινόπωρο

Ένα ακόμα Φθινόπωρο που με βρίσκει στον μακρινό βορρά, κόντρα σε όσα θέλησα ή ευχόμουν πέρυσι κάπου τέτοια εποχή. Όπως συνήθως, η ζωή αποδεικνύεται σοφότερη και κατά ένα περίεργο βίτσιο της μας δίνει πάντα αυτό που διακαώς της ζητάμε, σπανίως όμως με τον τρόπο που το θέλουμε. Κάθε τέτοια εποχή τα τελευταία χρόνια θυμάμαι τούτο…

Tα κουζινάκια

Είναι Σάββατο απόγευμα εδώ στον μακρινό βορρά. Τα φώτα είναι σβηστά. Ο κύριος της κυρίας λαγοκοιμάται στον καναπέ. Το μοναδικό φως του σπιτιού έρχεται από τον led σωλήνα του ντουλαπιού της κουζίνας. Δίπλα μου αχνίζει ελληνικός καφές. Από τις σκάλες ακούγονται οι γειτόνοι να ανεβοκατεβαίνουν. Σάββατο γαρ. Λίγα χτυπήματα από τους δίπλα, γρήγοροι βηματισμοί από…